Ama icimdeki bu yasama sevinci yikamadi yildirtamadi beni. Ailemin hep yanimda oldugunu bilmemde icimde olan, ama disari vurmamaya calistigim bu ölüm korkusunuda azaltiyordu....
Taki 13.02.06 gününe kadar, ölümün saguklugunu hissettim o gece üzerimde.... Talihsiz bir kaza sonucu büyük bir darbe aldim o gece. Serce Kalbim 14.02.06 tarihi saat 11:30´da pes etti ve yenik düstü Savasa....
Oysaki birkac gün öncesine kadar nekadarda mutluyduk, doktorlar durumun cok daha iyi diyorlardi.... Ilaclarim azalmisti...
Ne bu simdi, alin yazisimi.... kadermi.... Hastaligima yenik düsürmeyen Rabbim, bir gece Pusuya koydu Azraili , ben arkadaslarla ev yolunu tutmusken, hic düsünmedigim bir anda yakaladi beni o karanlikta....
Yalvardim ona, dokunma bana diye, seslendim arkadaslarima "KURTARIN BENI BEN ÖLMEK ISTEMIYORUM" diye.
Son sözlerimin bunlar olacagini kimbilirdi.
Annemi, Babami, Ablami ve Kardesimi bir daha göremeden, doyasiya öpüp koklayamadan yumdum gözlerimi oracikta....
Nasil dayanir onlarin yüreyi bu aciya.... Annem, o güzel annem, neyapar simdi, benimle 18 yil Savasti hastane köselerinde, bikmadan usanmadan, uykusuz bir 18 yil cirpindi....
Tam iyi olduguma sevinirken, yüzü gülmeye baslamisken, nasil burakirim onu böylece ardimda, kim saatlerce öpüp koklar onu, bir cocuk gibi pesinde dolanir....
Ya Babam, üzerimde titreyen, gözlerimin icine bakan Babam, ona nasil kiyarim....
18 yildir ben yasiyayim diye kurbanlar kesen, üzerime hayaller kuran Babam, o neyapar simdi.... okadar sert görünen, ama cam parcasi gibi kirilgan olan Babam, nasil ayakta kalir böyle bir aci karsisinda....
Ablam, bir ayri mesele, hergün elinde posetlerle gelen, beni nasil giydirecegini sasiran, saclarimla ugrasan, benden 100 km bile uzakta oldugu zaman, saatte üc kez arayan, benden ayri kalamayan, hep meraklanan ablama nasil izah ederler bir daha sesimi duyamiyacagini, benimle sakalasip, satasamiyacagini.... benim dügünümü nasil yapacak diye bögürlenemiyecegini, bir daha hayaller kuramiyacagini kabullene bilirmi.....
Ya Cadim, dönüssüz bir yola gittiyimi nasil kabullenir... ona kim abilik yapar, kim kollar...Ya o kime sarilir abim diye, kimin ilaclarini getirir sabah 7 olunca, kimin basinda dolanir, abim diye..nice hayallerimiz vardi, hayal olarak kalan...
